Willem en Thomas. 11.

Zowel Willem als ik hadden behoefte aan een rustige nacht.  Dit na de St Juan ervaringen in Santiago.  Dat is alberque Aljana in Chancela uitstekend gelukt.  Na de start kwamen wij vrij snel bij een restaurantje voor het ontbijt.  Dat betekend dat wij vol energie de dagmars konden vervolgen.  Echter de eerste kennismaking buiten de stad was een bos pad wat weer onbegaanbaar was.  Dit betekend dat Willem weer de lijn trok en ik probeerde de rollator zo goed als het kon op het pad te houden.  Na dit traject waren wij het er samen over eens dat dit niet de goede manier is en dat wij dit geen hele dag vol konden houden.  Voor mij energie verspillen in de rollator die er voor bestemd is om juist energie te geven.  Voor Willem kost het trekken met de lijn meer energie maar vooral ook dat hij niet zijn eigen pad kan lopen en niet in zijn eigen loopritme kan komen.  Dus besloten wij om een combinatie te maken tussen de camino route met daarnaast parallel lopende asfalt wegen.  En die combinatie wekt goed.  Een mooie dag gehad op weg naar Santa Marina naar alberque Pepa.  Met wat vraagwerk zijn wij daar uiteindelijk aangekomen.  Langzamerhand komen wij bekende (pelgrims) gezichten tegen. wat wij vooral merken is, dat als de alberque ook maaltijden serveert ook een band ontstaat tussen de aanwezigen.  We aten samen met een Zwitserse dame en een jonge man uit de Elzas.  de ons bekende Duitsers waren er ook.  Die hadden ZEER goede zin want "ze" hadden weer gewonnen met voetballen Door de gitaar werd het een internationale muzikale avond.  De eigenaar zong de spaanse liedjes met volle borst mee.  De Duitsers weden ook op hun enken bediend  en de groep Basken hebben hun muziek met hun eigen gitarist ten gehore gebracht.  Een mooi afsluiting van weer een onvergetelijke dag.